نیویورکتایمز: ایران و آمریکا خواهان گسترش جنگ در منطقه نیستند
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۶۶۸۶
مقامات ایران و آمریکا، هر دو میگویند که نه تهران و نه واشنگتن خواهان آن نیستند که جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه به یک درگیری گستردهتر در منطقه تبدیل شود.
در طول هفت هفته گذشته از زمان آغاز حملات رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه گروههای مقاومت در منطقه دست کم ۷۰ حمله راکتی و پهپادی علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه انجام دادهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نوشته نیویورک تایمز، در این میان، مقامات امنیت ملی آمریکا بیم آن دارند که یک اشتباه محاسباتی در بحبوحه حملات تلافی جویانه، همراه با اعتقاد هر یک از طرفین مبنی بر اینکه طرف مقابل نمیخواهد درگیری بزرگتری به وجود آید، میتواند دقیقاً همان را آغاز کند: یک درگیری منطقهای، تنها ۲ سال پس از پایان ۲۰ سال جنگ ایالات متحده در خاورمیانه و جنوب آسیا.
تاکنون، هیچ یک از حملات تلافی جویانه ایالات متحده باعث تشدید تنش نشده است. پنتاگون روز سهشنبه اعلام کرد که این حملات حداقل بهطور موقت کاهش یافته و آخرین مورد آن در ۲۳ نوامبر، یک روز قبل از شروع توقف عملیات در جنگ اسرائیل علیه غزه بود.
با این حال، نیویورکتایمز نوشت «فرماندهان نظامی و آژانسهای اطلاعاتی ایالات متحده همچنان ایران و گروههای مورد حمایت آن از جمله حزبالله در لبنان، انصارالله در یمن و گروههایی در عراق و سوریه تحت نظر دارند». سنتکام مدعی است یک کشتی جنگی نیروی دریایی آمریکا در جنوب دریای سرخ روز چهارشنبه یک پهپاد شلیک شده از یمن را که به گفته یک مقام ارتش آمریکا تهدیدی برای کشتی بود، هدف قرار داد.
ایران بارها تکرار کرده که «نیروی تحت امر» در منطقه ندارد و گروههای مقاومت در غرب آسیا، نماینده ملتهای منطقه هستند. «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت خارجه ایران میگوید: «ما بارها گفتهایم که گروههای مقاومت در منطقه تحت امر ایران نیستند، گروههای وکالتی و نیابتی ایران نیستند. آنها نماینده ملتهای منطقه هستند و در مورد آنچه که انجام میدهند خودشان مسئولیت دارند. آنها خودشان بررسی میکنند و تصمیم میگیرند».
حمله حزبالله به پایگاه رژیم صهیونیستی«ولی نصر» کارشناس مسائل ایران و استاد روابط بینالملل و مطالعات خاورمیانه در دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفت: «مشکل نگاه افراد به این موضوع این است که ما فقط یک جنگ کوتاه در غزه را در نظر میگیریم اما ایران و حزبالله معتقدند، زمانی که کار اسرائیل با حماس تمام شود، توجه خود را به آنها معطوف خواهد کرد. اگر ایالات متحده مراقب نباشد، غزه تنها آغاز چیزی بسیار بسیار بزرگتر خواهد بود».
به نوشته نیویورکتایمز، مقامات دفاعی آمریکا معتقدند که ایران از حملات این گروههای مسلح برای هشدار به ایالات متحده استفاده میکند. اسرائیل و حزبالله از زمان آغاز جنگ بارها در امتداد مرز شمالی سرزمینهای اشغالی با لبنان درگیر شدهاند. یکی از مقامات آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، گفت که دولت بایدن از اسرائیل میخواهد که از درگیریها «کم کند» اما این مقام در مورد اقداماتی که دولت برای جلوگیری از آغاز جنگ دو جبههای اسرائیل انجام میدهد، توضیح بیشتری نداد.
«حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه ایران نیز به تازگی در مصاحبهای گفت: از روزهای آغازین درگیری، تهران و واشنگتن پیامهای متعددی مبادله کردهاند که هیچیک از طرفین نمیخواهند جنگ را تشدید کنند.
امیرعبداللهیان افزود: ما میدانیم که آمریکا نمیخواهد جنگ گسترش یابد، اما بر این باوریم که آمریکا خواهان تشدید جنگ است. اگر آمریکا به حمایت نظامی، سیاسی و مالی خود از اسرائیل ادامه دهد و به مدیریت حملات نظامی اسرائیل به غیرنظامیان فلسطینی کمک کند، باید با عواقب آن روبرو شود.
روزنامه آمریکایی نوشته از زمان عملیات هفت اکتبر، مقامات اطلاعاتی، بایدن را در مورد خطر یک جنگ گستردهتر با ایران آگاه کردهاند. آژانسهای اطلاعاتی برای چندین هفته ارزیابی کردهاند که ایران میخواهد از یک درگیری گستردهتر اجتناب کند - این ارزیابی حداقل در حال حاضر همچنان پابرجاست. دولت بایدن علناً میگوید که استراتژی آن بازدارندگی است.
پنتاگون در طول هفتههای گذشته به دنبال ارسال این پیام بازدارنده بود و دو ناو هواپیمابر و کشتیهای جنگی همراه خود - یکی به شرق دریای مدیترانه، دیگری در نزدیکی خلیج فارس و همچنین یک نیروی عملیات آبی -خاکی متشکل از تفنگداران دریایی به همراه دهها هواپیمای جنگی اضافی اعزام کرد اما مقامات آمریکایی، ایران و گروههای همسو با آن را به رگبارهای مکرر حملات موشکی و پهپادی علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه متهم میکنند.
مقامات دولت بایدن مدعیاند که «هدف از حملات کالیبره شده برای تحمیل هزینه به ایران و نیروهای مورد حمایت آن بدون شعلهور کردن جنگ منطقهای» توسط ایالات متحده است که آن را به دنبال خواهد داشت. مقامات ارشد نظامی گفتند که بایدن در هفتههای اخیر گزینههای بمباران تهاجمیتر را رد کرده است.
نظامیان آمریکایی در سوریهسازمانهای اطلاعاتی ایالات متحده معتقدند که این رویکرد تاکنون کارساز بوده است اما برخی رسانهها و مقامات آمریکایی نظر دیگری دارند.
«کریستین ابو زید» مدیر مرکز ملی مبارزه با تروریسم در ۱۵ نوامبر به کمیته امنیت داخلی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: حتی زمانی که ایالات متحده مورد حمله قرار میگیرد، ارزیابیمان این است که ایران و حزبالله تلاش میکنند خط بسیار مناسبی را در منطقه دنبال کنند و از اقدامات آشکاری که خطر ایجاد درگیری مستقیمتر با اسرائیل یا ایالات متحده را به وجود میآورد، اجتناب میکنند.
اما این مقامات میگویند، اکنون سوال این است که آیا بایدن میتواند اسرائیل را از گسترش درگیری باز دارد؟ برخی از جمهوریخواهان در کنگره نیز شکایت دارند که پاسخ نظامی ایالات متحده ناکافی بوده و در واقع سبب ترغیب اقدامات تهاجمیتر از سوی ایران و نیروهای مورد حمایت آن را میشود.
به نوشته نیویورک تایمز، مقامات و سناتورهای آمریکایی بیم آن را دارند که نیروهای این کشور در منطقه همچنان هدف حملات نیروهای مورد حمایت آن قرار گیرند و جان آنها در خطر است، مگر اینکه واشنگتن هزینههای چنین حملاتی را سنگینتر کند.
ایالات متحده در حال حاضر ۲۵۰۰ سرباز در عراق و ۹۰۰ سرباز در سوریه دارد که ادعا میکند عمدتا برای کمک به نیروهای داخلی در مبارزه با بقایای گروه داعش در این کشورها حضور دارند.
تاکنون بیش از ۶۰ نیروی آمریکایی در عراق و سوریه در حملات اخیر مجروح شدهاند که حدود نیمی از این صدمههای مغزی آسیبزا است. مقامات پنتاگون مدعیاند همه نیروها اکنون به محل خدمت خود بازگشتهاند.
نیویورک تایمز در پایان نوشته است: مقامات ارشد ارتش آمریکا میگویند فقط شانس باعث شده است که ایالات متحده از تلفات جدیتر در امان باشد. یک مقام ارشد نظامی گفت که روز ۲۵ اکتبر یک پهپاد مملو از مواد منفجره بر روی پادگانی در پایگاه هوایی اربیل در عراق فرود آمد، اگر منفجر میشد، به احتمال زیاد چندین نفر از نیروهای نظامی مجروح یا کشته میشدند.
310310
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1842958منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: رژیم صهیونیستی اسرائیل ایران و آمریکا مورد حمایت آن مقامات آمریکایی عراق و سوریه نیویورک تایمز ایالات متحده حزب الله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۶۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیروی دریایی آمریکا چند هواپیما و از چه انواعی در اختیار دارد؟ (+عکس)
نیروی دریایی ایالات متحده (USN) شاخه دریایی ارتش ایالات متحده است و قوی ترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی آمریکا که در سطح بین المللی در آبهای عمیق اقیانوسهای باز فعالیت میکند، یک نیروی آماده رزم است که وظیفه دفاع از منافع این کشور در آب های دور از سرزمین اصلی این کشور را بر عهده دارد.
به گزارش روزیاتو، در حالی که تاریخچه نیروی دریایی آمریکا به دوران استعمار بریتانیا باز می گردد، اما قدرت آن تا زمانی که در اوایل قرن گذشته شروع به ساختن کشتیهای فوقالعاده غول پیکر و ترسناک کرد، با سایر نیروی دریایی جهان قابل مقایسه نبود. چند ماه پس از اینکه یک خلبان غیرنظامی به نام یوجین الی نشان داد که چگونه میتوان از هواپیما برای نظارت و گشت زنی استفاده کرد، نیروی دریایی ایالات متحده اولین هواپیمای خود را به نامCurtiss Model E A-1 Triad تحویل گرفت.
نیروی دریایی ایالات متحده شروع به استفاده از هواپیما می کندپس از فرود موفقیت آمیز هواپیمای مجهز به شناور در کنار یک کشتی، گلن کرتیس که در زمینه تولید هواپیما فعالیت داشت، نیروی دریایی را در مورد مفید بودن این هواپیما متقاعد کرد. کرتیس سپس نشان داد که چگونه می توان این هواپیما را در یک قایق بارگیری کرد و با استفاده از جرثقیل به آب بازگرداند.
اولین ایستگاه هوایی نیروی دریایی ایالات متحده در خلیج پنساکولا در فلوریدا و در ژانویه ۱۹۱۴ افتتاح شد، پنج ماه قبل از شروع جنگ در اروپا. با احتمال حمله به کشتی های آمریکایی توسط زیردریایی های U-boat آلمان در سال ۱۹۱۶، نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرد که ایستگاه های هوایی در پایگاه های نیروی دریایی در امتداد خط ساحلی ایجاد شود.
عصر ناوهای هواپیمابرپس از پی بردن به اهمیت داشتن نیروی هوایی در طول جنگ جهانی اول، برنامه ریزان نظامی شروع به جستجوی راه های بیشتری برای استقرار هواپیماها روی کشتی ها کردند. علیرغم اینکه نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ناو شبه هواپیمابر Hōshō را در سال ۱۹۲۲ به آب انداخت، اولین ناو هواپیمابر هدفمند، HMS Hermes بود که در سال ۱۹۲۴ به آب انداخته شد. این ها و کشتی های مشابهی که در ادامه ساخته شدند به کشتی های ناوگان بر یا fleet carrier معروف شدند.
پس از معرفی ناوهای هواپیمابر، جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شد و کشتیها دیگر برای اعمال قدرت به توپ های بزرگشان وابسته نبودند. چند کاره بودن یک ناو هواپیمابر برای اولین بار در سال ۱۹۴۰ نشان داده شد، وقتی که هواپیمای برخاسته از روی ناو HMS Illustrious سه کشتی جنگی ایتالیایی را در خلیج تارانتو در جنوب ایتالیا غرق کرد.
پس از حمله غافلگیرانه ژاپن به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ با استفاده از شش ناو هواپیمابر، آشکار شد که جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شده است. در تلافی حمله ژاپن، نیروی دریایی ایالات متحده وارد ۱,۰۰۰ کیلومتری حریم سرزمین اصلی ژاپن شد و در ۱۸ آوریل ۱۹۴۲، ۱۶ بمب افکن B-25 را از روی عرشه ناو USS Hornet برای حمله به توکیو به پرواز درآورد.
از جنگ جهانی دوم، ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ کره، جنگ ویتنام و درگیری های مختلف در سراسر خاورمیانه شرکت داشته اند.
هواپیمای فعلی که توسط نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شودهواپیماهای آموزشی نیروی دریایی ایالات متحده
Beechcraft T-34 Mentor: مشتق شده از مدل ۳۵ Bonanza است. T-34 Mentor یک هواپیمای تک موتوره پروانه ای است که از اواخر دهه ۱۹۴۰ برای آموزش خلبانان استفاده می شود.
Northrop F-5: اف-۵ در اواخر دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت نورثروپ طراحی شد و یک جنگنده برتری هوایی و هواپیمای حمله زمینی سبک است. نیروی دریایی ایالات متحده و نیروهای تفنگدار ویژه دریایی این کشور از F-5 به عنوان هواپیماهای آموزشی در نقش دشمن استفاده می کنند.
McDonnell Douglas T-45 Goshawk: هنگامی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال یک جت آموزشی جدید برای جایگزینی T-2 Buckeye و TA-4 Skyhawk خود در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود، مک دانل داگلاس و British Aerospace (BAe) را برای ساخت نسخه دریایی از Hawk انتخاب کردند.
Northrop T-38 Talon: یک جت آموزشی دو موتوره مافوق صوت با دو سرنشین است که برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) طراحی و تولید شده است. نیروی دریایی نیز از Northrop T-38 Talon در مدرسه آموزش خلبانی خود در پتوکسنت ریور، مریلند استفاده می کند.
Beechcraft T-6 Texan II: بر اساس Pilatus PC-9 سوئیسی، Beechcraft T-6 Texan II یک توربوپراپ تک موتوره است که برای آموزش عمده هوانوردی دریایی استفاده می شود.
هواپیماهای ترابری نیروی دریایی ایالات متحده
Bell Boeing V-22 Osprey: هواگرد V-22 Osprey ساخت بل بوئینگ یک هواپیمای نظامی چند ماموریتی و روتور کج با قابلیت های VTOL و STOL است، طراحی شده برای ارائه قابلیت های ترابری هوایی یک هلیکوپتر با عملکرد کروز یک توربوپراپ.
Lockheed C-130 Hercules: در اصل به عنوان یک هواپیمای حمل و نقل نیرو، پزشکی و بار طراحی شده بود، هواپیمای توربوپراپ لاکهید C-130 هرکولس با چهار موتور خود برای انجام چندین ماموریت از جمله سوخت گیری هوا به هوا استفاده می شود. نیروی دریایی ایالات متحده برخاست و فرود روی ناو هواپیمابر را با C-130 انجام داده اما این هواپیمای ترابری هرگز روی یک کشتی مستقر نشده است.
C-38A Courier: این هواپیما هنگامی که در دست غیرنظامیان است با نام جت تجاری Gulfstream G100 شناخته می شود اما نیروی دریایی ایالات متحده از C-38A Courier به عنوان یک هواپیمای پشتیبانی آزمایشی و ارزیابی استفاده می کند.
C-40 Clipper: نسخه نظامی بوئینگ ۷۳۷NG که توسط نیروی دریایی به عنوان هواپیمای حمل بار و مسافر استفاده می شود.
C-26 Metroliner: هواپیمای C-26 Metroliner ساخت Fairchild یک هواپیمای با دو موتور توربوپراپ است که توسط نیروی دریایی برای واکنش سریع در زمینه حمل بار و مسافر استفاده می شود.
C-20 Grey Ghost: C-20 Grey Ghost یک نسخه نظامی از Gulfstream IV است که نیروی دریایی برای حمل و نقل VIP استفاده می کند.
C-12 Huron: هواپیمای C-12 Huron ساخت Beechcraft یک نسخه نظامی از پرنده دو موتوره توربوپراپ Beechcraft Super King Air است. نیروی دریایی از C-12 Huron برای پشتیبانی سفارت، تخلیه پزشکی و به عنوان یک هواپیمای مسافربری و حمل بار سبک استفاده می کند.
Grumman C-2 Greyhound: هواپیمای C-2 Greyhound یک هواپیمای باری دو موتوره با بال بالا است که توسط نیروی دریایی برای تحویل محموله، ارسال پستی و رساندن مسافران به ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی استفاده می شود.
هواپیمای گشت دریایی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
Lockheed P-3 Orion: طراحی شده بر پایه هواپیمای مسافربری L-188 Electra ساخت لاکهید، P-3 Orion یک هواپیمای ضد زیردریایی و نظارت دریایی چهار موتوره توربوپراپ است که برای نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شده است.
Boeing P-8 Poseidon: هواپیمای P-8 Poseidon که از بوئینگ ۷۳۷-۸۰۰ غیرنظامی گرفته شده است توسط نیروی دریایی به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی و شناسایی استفاده می شود.
هواپیماهای جنگ الکترونیک نیروی دریایی ایالات متحده
EP-3 Orion: لاکهید EP-3 یک نسخه شناسایی سیگنال های الکترونیکی از P-3 Orion است. نیروی دریایی از EP-3 به عنوان هواپیمای رهگیری ارتباطات استفاده می کند.
EA-18 Growler: این پرنده نظامی یک نسخه ناونشین از Boeing F/A-18F Super Hornet دو سرنشینه است. نیروی دریایی از AE-18 Growler برای جمینگ تاکتیکی و حفاظت الکترونیکی برای نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان استفاده می کند.
E-6 Mercury: بر اساس Boeing 707-300، هواپیمای Boeing E-6 Mercury به عنوان مرکز کنترل و فرماندهی هوابرد عمل می کند.
هواپیماهای آواکس نیروی دریایی ایالات متحده
Northrop Grumman E-2 Hawkeye: این پرنده یک هواپیمای ناونشین هشدار اولیه تاکتیکی هوابرد است که در همه شرایط آب و هوایی قابلیت انجام عملیات دارد.
هواپیماهای جنگی نیروی دریایی ایالات متحده
F/A-18E/F Super Hornet: جنگنده F/A-18E/F Super Hornet ساخت کمپانی بوئینگ یک سری از جت های جنگنده چند منظوره سوپرسونیک ناونشین است.
F-35 Lightning II: جنگنده F-35 Lightning II ساخت لاکهید مارتین همان نسخه مخصوص نیروی دریایی از F-35 Lightning است که با نام F-35C شناخته می شود. F-35C که قادر به برخاستن کوتاه و فرود عمودی (STOVL) است، یک هواپیمای جنگی تک موتوره و پنهانکار چند منظوره است که می تواند برای انواع ماموریت ها استفاده شود.
تا ۱۸ جولای ۲۰۲۳، تعداد کل هواپیماها و هلیکوپترهای عملیاتی نیروی دریایی ایالات متحده ۴,۰۱۲ فروند اعلام شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام